Nadat we tijdens de Herfst Clinic een gastles hadden gekregen van o.a. sensei Johnny Tazelaar van Kyoudai, waren we natuurlijk heel graag bereid om een gastles terug te geven. Dat gebeurde op 4 april jl. Op verzoek een kata (Seinchin) met bijbehorende bunkai. De leerlingen in Zwijndrecht gaven zich volledig over aan de standen, stoten en weringen van het Kyokushin-kan karate. Het was een super avond! Dank aan sensei Johnny voor de ontvangst en gastvrijheid namens Shihan Vlado, Senseis Jenny en Laut en Sempai Armand. Graag tot een volgende keer!

De laatste week van januari hadden we examenmogelijkheden in Rotterdam en Barendrecht. Heel veel jeugd deze keer, heel veel slipexamens en in ieder geval heel veel karateka's die hun best deden om te laten zien wat ze waard waren. Soms zelfs dubbele (slip)examens en een enkele keer een onverwacht examen. We hebben genoeg gezien om trots op te zijn. 

 Een geweldig weekend hebben we achter de rug!
​Het begon zaterdag om 07.00 uur. De eerste enigszins slaperige gezichten meldden zich rond 06.45 uur. In een razend tempo werd die slaperigheid omgezet in een activiteit die, zeker zaterdagochtend zijn weerga niet kent.

​Het koffieapparaat werd aangesloten, waterkoker en alle andere zaken die voor zo'n weekend onmisbaar zijn werden uit kratten geladen.
De stootkussens, bo's, tonfa's en helmpjes voor de jeugd werden uitgeladen en in de zaal geinstalleerd.
​Het voordeel van voor de derde keer in dezelfde zaal zijn, speelt een grote rol.
​Binnen een mum van tijd waren de levensmiddelen in de koelkast gezet en was alles klaar voor de eerste les.
​Senseis Laut en Jenny lieten lichaam en geest ontwaken en compleet openstaan voor alles wat er dit weekend zou gebeuren. Als alles volgens plan verliep (en dat is gelukt) zouden er ca. 40 mensen komen. Sommigen twee lange dagen, de jeugd twee kortere dagen, sommigen maar één dag en dan natuurlijk de gastinstructeurs met de geplande lessen Ju Jitsu en Boksen.

​Na het ontbijt kwamen de jeugdleden. Sommigen voor het tweede jaar, een enkeling voor het eerst.
​Het enthousiasme straalde er al vanaf het begin vanaf. Plan B voor de jeugd (als ze het niet twee volle dagen volhouden dan  .....) was niet nodig. De vonken spatten er vanaf, van de eerst t/m de laatste minuut. Veel waardering voor deze Yuki's (de moedigen).
​De eerste dag werd opgeluisterd door een buikspiertraining door Ed van Reijswoud, de bijbehorende Cooling Down door Terry de Jong. Na de lunch volgde Johnny Tazelaar met assistenten van dojo Kyoudai die ons een Clinic Ju Jitsu gaf en 's avonds volgde een uitputtende training door de mannen van Harry Bruers o.l.v. Maikel Verhoeven.
​Om 22.00 uur sleepte iedereen zich huiswaarts.

​De tweede dag begon om 09.00 uur en stond geheel in het teken van Kyokushin-kan karate en een enkel examen.
​Een weekend waar de meesten zeker nog met zeer veel plezier aan terugdenken.

​Kijk bij de foto's voor een rapportage.

Afgelopen weekend stond in het teken van de Senshi-cup. Een jaarlijks terugkerend evenement waar Katsu Heiwa met haar karateka's graag naartoe gaat. Voor de jeugdleden is het altijd een grote kans om naar huis te gaan met een prijs en ... zo ook deze keer. Oorspronkelijk hadden zich 11 karateka's opgegeven, helaas werd 1 geveld door ziekte een ander moest een toelatingsexamen doen. Jammer, maar begrijpelijk. Sommige dingen gaan voor of nemen de overhand. De drie coaches (Sensei Dave en Sempais Wout en Barry) waren gelukkig wel aanwezig en Shihan Vlado was ook present om als scheidsrechter aan de slag te gaan. Sinds zijn operatie weer strak in touw en wendbaar als altijd, dus dit keer ook als hoofdscheidsrechter.
Een vroege start was deze keer noodzakelijk, omdat er een grote hoeveelheid karateka's meededen die dag. Er waren veel last minute aanpassingen. Budokai Senshi hield ons op de hoogte van de wijzigingen.
Het feit dat er ook een kata-gedeelte was werd eerder door ons al toegejuicht. De mensen die deelnamen aan het kata-gedeelte boften ook. Zij waren als eersten aan de beurt. Zoals jullie op de Facebook-pagina konden lezen lezen en zien, waren de resultaten heel goed! (beeldmateriaal zal ook op deze website gepubliceerd worden)
Het kata-toernooi werd gevolgd door de kumite-partijen. Geknokt moest er worden en geknokt werd er. Het duurde lang, maar van kijken kun je leren en als je bij elkaar blijft kan het ook gezellig zijn.
We waren dus gewaarschuwd. Eerder beginnen is niet voor niets. Dat gaat een lange zit worden voor met name de toeschouwers.
Niets aan te doen. Is ook Kyokushin. Never give up. Niet alleen in woord maar ook in daad. Compliment voor de ouders die (natuurlijk, dat is ook logisch)  enthousiast waren toen hun eigen vechters aan de beurt waren.
Op ieder toernooi valt iets aan te merken. Wat belangrijk is, is het meedoen, de sfeer, de kameraadschap en het eindresultaat. Een toernooi wordt maar gedeeltelijk gemaakt door de organisatie. De deelnemers en het publiek bepalen in grote mate de sfeer!
Helaas lazen we op 13 februari dat er mogelijk geen Senshi Cup meer komt. Dat is heel erg jammer. Onze deelnemers hebben jaren met veel plezier deelgenomen. Ik weet zeker dat ik nu ook namens de karateka's van Katsu Heiwa spreek als ik zeg dat het ook deze keer een feestje was. Een feestje met ook nog een goed doel: KIKA. Als we dan lezen dat sommige mensen er een sport van maakten om gratis naar binnen te glippen krijgen we toch een plaatsvervangend schaamtegevoel. Bedreigingen aan de organisatie? Vreselijk.
Shihan Vlado en Sensei Jenny hebben in het verleden ook toernooien georganiseerd en organiseren nog regelmatig kampen en evenementen. Het is leuk om dit soort dingen te organiseren. Je probeert het zo goed mogelijk te doen, voor alle deelnemers, maar de factor mensen blijft onberekenbaar.
Jammer dat de helft van het scheidsrechterscorps niet op komt draven. Jammer dat er zo veel afwijkende gewichten waren, waardoor er een hoop omgegooid moest worden, jammer dat er zo veel afzeggingen waren. Veel dingen die je aan de buitenkant niet kunt zien, kunnen de loop van een toernooi bepalen.
​Respect voor iedereen die de handschoen oppikt en de uitdaging aangaat om een toernooi neer te zetten waar iedereen met plezier naartoe gaat en aan terugdenkt. Hulde voor Budokai Senshi. De vereniging die het steeds weer voor elkaar krijgt. Het zou jammer zijn als dit leuke toernooi stopte.
​Hier nog even de uitslagen van de Senshi-cup:
Luca Kumite 3e
Thomas Kumite 2e
Maithili Kumite 2e
Jayshree Kumite 3e
Roos Kata 3e
Sean Kata 1e
Igor Kata 4e
Max Kata 1e
Cristiano Kata 1e
​Wat zijn wij blij en trots met de negen kanjers die er stonden, wat zijn we blij en trots op onze coaches die ze de hele dag met raad en daad bijstonden.
​
Osu. Shihan Vlado en Sensei Jenny

De scholen hebben nog een week les, wij trainen dus ook nog een week, de afspaken voor het vieren van kerstmis (voor de meesten toch een feest) en de oud- en nieuwviering worden gemaakt en het is af en toe flink koud. Kortom, het einde van het lesjaar komt er aan.
A.s. vrijdag nemen we afscheid van elkaar voor een korte periode, maar aan het eind van het jaar maken we altijd de balans op.
​De balans voor de dojo's van Katsu Heiwa ziet er niet verkeerd uit. We hebben een leuke, enthousiaste groep mensen die veel plezier met elkaar beleven aan het bedrijven van hun sport. Jong en oud, iedereen voelt zich thuis. Iedereen boekt vooruitgang, hoe groot of hoe klein ook, binnen of buiten de sport, in jezelf of buiten jezelf en dat is wat goed is voor ons. Vooruitgang zien!

​Dit jaar hebben we de goede dingen van voorgaande jaren voortgezet. Zo was er weer de Herfst Clinic, het Spring Camp en deden we mee met Strandtrainingen. De Goede Doelen hebben we niet laten schieten en we maakten een start met een programma voor de allerkleinsten en introduceerden de drakenkaarten.
Een succes!
​We hadden deze keer een uitje op De Trap in Rotterdam en sloten dat af met een etentje bij Tai Wu. Gezellig en raar zonder de witte pakken.
We hadden weer gastinstructeurs en gaven zelf ook les bij andere dojo's, andere dojo-leden trainden met ons mee. Samen trainen is samen plezier maken en leren.

Natuurlijk waren er de nodige persoonlijke tegenslagen van onze leerlingen en leraren, maar daar kwamen we met zijn allen uit. In de karatewereld gebeurde ook weer het nodige, maar we vergeten niet dat het gaat om de sport. De rest is (soms een vervelende) bijzaak.

​Voor volgend jaar hebben we een ambitieus project op de kalender staan. Zodra we daar een start mee maken, laten we het natuurlijk weten. We proberen al Maatschappelijk Verantwoord bezig te zijn op een bescheiden manier en daar gaan we nog een tandje bijzetten. Uiteraard kunnen we daar jullie hulp bij gebruiken. Dat zou fijn zijn, maar zoals gezegd. Later meer hierover.

​A.s. vrijdag 23 december is de laatste les en alhoewel er aardig wat mensen mogelijk al vertrokken zijn willen we toch graag met de blijvers het glas (beker) heffen op een mooie afsluiting en een goed begin.
​Iets meenemen (hapjes) mag natuurlijk altijd! Familie en vrienden zijn altijd welkom.
​De training voor iedereen begint om 19.00 uur en om ca. 20.30 uur schuiven we de banken rond het "kampvuur". Tot dan en anders:​ 

In januari zijn Shihan en Sensei Jenny niet bij de lessen, maar alles gaat natuurlijk gewoon door. We zullen jullie foto's laten zien en verhalen meenemen van de ons bekende Kroatische dojo's en de karateka's.

Op zaterdag 1 oktober om 07.00 uur was het nog donker. Donker genoeg om het idee te hebben dat het nog veel vroeger was dan 07.00 uur. Ondanks dat, waren de karateka's van Katsu Heiwa, die zich vrijwillig hadden onderworpen aan een trainingsdag van 15 uur op dit tijdstip aanwezig. Na de mooie ervaring van vorig jaar was iedereen enthousiast. Snel werd de warming-up ingezet en zorgden behulpzame handen voor het inrichten van de koffie-/theehoek en de ontbijtcounter.
Dank aan het Grafisch Lyceum voor het ter beschikking stellen van de ruimtes! Het was alsof we niet weg waren geweest.
​Na een uurtje zat de sfeer er weer goed in. Tijdens het ontbijt bleek dat de boodschappenlijstjes hun doel niet hadden gemist. Na een uurtje meldden ook de jeugdleden zich en stortte iedereen zich op de zo belangrijke Kihon.
​Senseis Sander en Ellen (dojo Kimaita) meldden zich na een uur om twee uurtjes les te geven en vervolgens gezellig tot een uur of vijf mee te doen. Leuk dat ook een leerling van Kimaita, Jarrel da Gama, er bij was.
​De hele dag door veel werken in groepen. In de ochtend examens voor enkele jeugdleden, in de middag Tameshi wari-examens voor iedereen en in de avond Kata-examens voor de ouderen. Tussendoor aandacht voor Ido Geiko en de Kyokushin-kan Ippon Kumites.
​Een strak schema, met voor iedereen aandacht op zijn/haar niveau, aangepast aan leeftijd en graduatie.
​Natuurlijk ontbrak de Rijsttafel niet en dan is het weer even lastig om daarna aan de slag te gaan.
De Kata-examens zorgden op de zaterdag voor twee her-examens. Ongetwijfeld veroorzaakt door de spanning. Deze keer geen keuze in kata's. Alles lopen wat er op het lijstje staat.
​Mooi dat Dave Hoogervorst (Kimaita) ook tijdens de Kata-examens aanwezig was. (Iedereen loopt altijd alles mee, dus dat kan). Hij trotseerde enorme stortbuien. Dat is wel de spirit.
​Om 22.00 uur was het tijd om op te breken.

​Op zondag stond iedereen om 09.00 uur al weer voor de deur te trappelen. Warming-up en stretching, gevolgd door de stamina-training. Deze trainingsdag zou niet zo lang duren (09.00 - 16.30 uur), maar eiste wel volledige inzet!
​De draakjes (jeugd vanaf 5 t/m ca. 7) waren deze ochtend ook present en van hen werd de "Drakenkaart" verder ingevuld. Een ingevulde rij is een slip erbij en een aantal mochten zich verheugen op een verdiende slip. Twee draken mogen in december examen doen. Een mooi resultaat!
​Na de stamina training tijd voor rust. Een kleine wisseling in het programma betekende: 1,5 uur gevechtstraining voordat werd begonnen aan de Kumite-examens. Hier hadden we Joey Vermulm (Sidney Kai) op bezoek. Altijd welkom!
​Mooie partijen, soms met een traan (jeugd), maar nooit met opgeven.
​Weer een fijne, leuke, zware dag, die werd afgesloten met een gezamenlijke opruimactie, gevolgd door hapjes en drankjes, en het uitreiken van een herinnering met een persoonlijk woord voor iedereen van Shihan Vlado.
​
Al met al, een goed resultaat, dat ook tot uitdrukking kwam in het aantal deelnemers. Van 25 vorig jaar naar 40 dit jaar. Osu!

​Wat ons betreft: tot volgend jaar in Rotterdam!

​Wat een leuke training vanochtend! Een uurtje tevoren regende het nog en het moment dat we op het veld stapten was het droog. Het zonnetje kwam af en toe door. 35-40 karateka's trainden samen, maar wat belangrijk is: hadden plezier om met elkaar te werken.
Dank aan Sensei Sander en Sempai/Sensei Ellen voor hun bijdrage, Dank aan Sensei Jeffrey Lange die ook mee trainde en de warming up verzorgde. Leerlingen van Kimaita die er bij waren: leuk en graag tot de volgende keer. He...laas maar één iemand uit de categorie vrienden van .. Maar wat een inzet! Dank aan de ouders van Luuk die hand en spandiensten verrichten. Leuk dat er ouders/supporters even kwamen kijken.
Geweldig hoe de Katsu Heiwa karateka's zich samen met de bezoekers afbeulden gedurende de twee uurs-training.
De picknick was weer lekker/leuk/gezellig. Naast de traditionele pannenkoeken, hotdogs en pastasalades waren er weer bijdragen van karateka's (of ouders van ...). Kortom, het was weer leuk. Heel veel foto's, die ik zo allemaal ga plaatsen. Tot volgende week en/of tot de Herfst Clinic en/of tot volgend jaar!

Zoals ieder jaar was ook dit jaar de zaterdag al de officieuze start van het Spring Camp. Om 15.00 uur verzamelden de aanwezigen zich bij hotel Lavica en werden de exameneisen doorgenomen in een twee uur durende training. Kroaten en Nederlanders maakten (opnieuw) kennis met elkaar. Een geslaagde training.

​Zondag 1 mei was de officiële start van het kamp. Zoals gebruikelijk werd de ochtend begonnen met de Slippertocht naar Stari Grad. Nog nooit hebben we het gedaan in zulk slecht weer. De regen gutste en iedereen was werkelijk doorweekt. Nog in onze gewone kleding natuurlijk (slippertocht). Jammer van het uitzicht.
​Om 12 uur verzamelde iedereen zich voor de eerste training. De tocht naar Vrhovcak. Deze keer niet de lange tocht zoals vorig jaar, maar (i.v.m. het slechte weer) de korte, steile tocht. Natuurlijk werden onderweg wel de nodige trainingen gedaan. Kihon, stamina, kumite, waarbij de regen al weer voor een extra dimensie zorgde.
​Toen we bij het huis van Shihan en Sensei waren, stonden de pizza's en broodjes klaar. Maar al snel kwam de training in "the pit". Waar het andere jaren afzien was i.v.m. de hitte, was het dit jaar afzien in de regen. Naarmate de training vorderde kwam het waterpeil hoger te staan tot elke stap gezet werd in een diepe plas. Toch werden de mawashi Geri's en ushiro mawashi Geri's tot de laatste minuut met enthousiasme beoefend. Na zo'n twee uur door Sempai Igor Vandekar gedrild te zijn, werd de terugtocht naar Vrhovcak aangevangen.
​Iedereen had droge kleding meegegeven aan de bezemwagens, dus na het omkleden en toen de houtkachel aanging was iedereen snel op temperatuur. De thee werd met liters aangesleept en inmiddels zorgde Shihan Vlado voor de BBQ.
Na zo'n dag afzien in de regen en (jawel) kou vertrok iedereen richting hotel/huis.

​Deze dag bleek wat het weer betreft een hele goede graadmeter te zijn. Regen en kou zorgden ervoor dat we het programma hier en daar hebben aan moeten passen. Meer binnentrainingen (jammer) in de dojo van Sensei Igor Kupres. De Samobor buienradar is nog nooit zo veel bekeken. Daardoor hebben we wel van alle goede momenten geprofiteerd. Op dinsdag hebben we nog op "het plateau" kata's, kihon en ido geiko kunnen oefenen. Op woensdag hebben we de examens toch in de dojo afgenomen.

​Toen de examens achter de rug waren: zonnige perioden. Een nieuw item op het programma was de tocht naar Pavlin. Eigenlijk bedoeld om daar ook te lunchen, maar helaas gesloten (??) en daarom doorgewandeld naar Samobor voor een heerlijke kremsnita op het terras en een pizza in het italiaans restaurantje. Toen bleek dat met name de jonkies aan het eind van hun latijn waren.

​Door de kleinschaligheid van het kamp kan iedereen veel eruit halen. Het resultaat was dan ook dat de Nederlanders die zich hadden aangemeld voor het examen geslaagd zijn en dat van de Kroaten sommigen een reality check kregen (vooral technisch), maar ook een zeer Shodan (zwarte band) werd behaald. Zeer verdiend!

Wat ons betreft: tot volgend jaar!

​Kijk hier voor de foto's en filmpjes

​

De eerste examens van 2016 zijn een feit. Nieuwe stijl: De kumite-examens vanaf 8e kyu werden op een andere dag gegeven. Tijdens het gevechtstraining-uur vochten Nilesh, Amar, Nem, Roy en Armand hun partijen voor hun band. Helaas bokkeerde Roy een schop van zijn tegenstander ongelukkig, wat resulteerde in een bezoekje aan de SEH. Vinger uit de komt en 6 weken herstellen.
​De vrijdag erop (ja, 1 april) waren de kumite examens van de lage banden en natuurlijk, kihon, kata en stamina. Na (toch weer) drie uur kon bijna iedereen het felbegeerde certificaat in ontvangst nemen. Eén herexamen binnen drie weken voor kata's. Het zit er in, maar het moet er nog uit komen ook!

Op dinsdag 5 april was de Rotterdamse jeugd aan de beurt. Hier allemaal mooie resultaten, met ook een (onverwacht) dubbel examen. ​
Hieronder een foto van de jeugd in Rotterdam en de volwassenen/gevorderden in Barendrecht. Jeugd Barendrecht hebben we helaas geen groepsfoto van. Kijk ook op Facebook!
​

​Het, zoals altijd weer, goed georganiseerde toernooi was een succes. Vier jeugdvechters gingen naar huis met een eerste (Jaysheree), een tweede (Nem) en twee derde plaatsen (Maithili en Mateo).
Mooie resultaten, die we niet hadden bereikt zonder onze twee vaste coaches Sempai Wout en Sensei Dave, en natuurlijk de vliegende keep Sempai Barry.

Helaas kon Gianni zijn toernooi niet afmaken. Ongelukkigerwijs eindigde het voor hem met een bezoekje aan de eerste hulp. Resultaat drie scheve tanden die met ijzerdraad weer de goede kant op gedirigeerd worden. Zo belangrijk is het dragen van de bitjes. Dit had heel anders af kunnen lopen. Wij hopen er volgende keer weer bij te zijn. Osu!