Om zes uur 's avonds meldden ongeveer 50 kinderen zich Bij Sensei Sylvia van der Wal. Zo'n 22 volwassenen deden hun uiterste best om van dit weekend een waar karatefeest te maken. Om half acht, na introductie van alle Shihans, Senseis en Sempais door Shihan Aat van der Wal, was de eerste training van Shihan Peter Voogt. Om negen uur was het tijd voor het kampvuur, heerlijk warm na zo'n frisse avondtraining. Na het kampvuur was het tijd voor soep en een warm bedje want dezelfde nacht nog moest iedereen weer aan de bak! Om ongeveer half één begon de nachttraining. Het was nat, koud en kil maar iedereen heeft doorgezet. Echte Kyokushin spirit van kleine en jonge karateka's. En wat was het prachtig, want iedereen kreeg lichtgevende armbandjes in allerlei kleurtjes, handig en mooi. Deze nacht werd de training verzorgd door Shihans Peter Voogt, Vlado Haljer en Aat van der Wal. Na de nachttraining was het dan echt bedtijd, best laat, 2 uur 's nachts als je de volgende ochtend om 8 uur weer moet trainen...
De zaterdagavond was het weer gelukkig goed genoeg voor een BBQ. Het motto was wel buiten bbq-en en binnen eten, zo warm was het nu ook weer niet. Heerlijk was het, er waren worstjes, hamburgers, sate en heel veel bijgerechten (gepofte aardappels, sla, brood met kruidenboter, appelmoes, komkommertjes en nog heel veel meer). Na de BBQ moest iedereen hard aan het werk met zijn eigen groepje en sempai om een stukje in elkaar te zetten voor de bonte avond. Om 8 uur was iedereen klaar voor een feestavond voor en door alle aanwezigen. Natuurlijk waren er diverse intermezzo's van moppentappers en raadseltjes. De Senseis en Shihans gaven ook nog een spetterend YMCA-optreden weg, verkleed en wel. Wat hebben we gelachen...
De volgende ochtend was iedereen goed uitgerust na het feestje, dus begon de training iets eerder dan gepland. Een drukke laatste dag. Op het programma stonden kumitetraining, gevolgd door kata's, kihon en plankjes breken. Aan het einde van de ochtend werd een selectie gemaakt van kids (en sempais) die de survivalbaan zouden doen. Een welverdiende lunch (met als extraatje knakworstjes) zorgde ervoor dat iedereen fit genoeg was voor de survivalbaan, of je nu meedeed of tot de supportersgroep behoorde.
Carmen, Melissa en Sempai Laut van Katsu Heiwa deden ook mee aan de zware baan en Sempai Laut mocht het spits afbijten. Amy was helaas te klein (in lengte dan) om mee te kunnen doen.
Na heerlijk gedoucht te hebben en natte pakken in vuilniszakken gedaan te hebben, waren de prijsuitreikingen en sayonara (afscheid) aan de beurt. Iedereen kreeg een certificaat en een medaille. Verder waren er nog een paar prijzen te vergeven. Melissa won de kleurplaat wedstrijd en Sempai Laut kreeg de Survival Pech prijs (omdat ze als eerste de plomp in viel).
Het was een onvergetelijk jeugdkamp, iedereen heel erg bedankt, zowel de organisatie als de deelnemers! Tot volgend jaar! Osu.