Het duurt altijd even, maar vanochtend werd er een pakje gebracht met de shodan-sets voor Mike en Dave en de lifemembership cards van de leerlingen die onlangs hun oranje band haalden.
Jullie staan nu ook vermeld op de website van de japanse organisatie met je nieuwe graad.
Jammergenoeg zijn er een paar tussen wal en schip gevallen, we zijn bezig dat op te lossen. Osu!

Hard, inspannend, kameraadschappelijk. Wat een kamp was het en wat werkte het weer (gelukkig) goed mee. Het kamp in Capelle a/d IJssel werd bijgewoond door karateka's van Dojo Fudo Shin, Dojo Katsu Heiwa, Dojo Kyoshi, Budokai Senshi, Dojo Sidney Kai, Dojo Munen Muso, Dojo Fernando Alonso, Takeshi Dojo. Totaal waren er net geen 100 karateka's die zich op het Scouting Centrum meldden. Op zaterdag rond 08.30 meldden de eersten zich al bij de inschrijftafel. Sommigen in opperste haast omdat ze dachten dat het al begonnen was. "Ik zag al overal witte pakken trainen". Klopt, maar dat was de jeugdgroep die met de ochtendtraining bezig was. Precies op schema begon het programme voor de (jong) volwassenen. Beginnend met een stevige warming up, gevolgd door een Kihon training (en examens voor de examen kandidaten) en een gemeenschappelijke kumite-training met de jeugd. Tijd voor de lunch en vervolgens de Kumite-examens.
Het ging er (natuurlijk) stevig aan toe. Opvallend waren de met name lage banders (complimenten voor Tom) die zich kranig weerden en soms zefs de overhand hadden.
De foto's en filmpjes spreken voor zich (kijk ook op de Facebook pagina). De kata examans werden afgenomen, Tameshi Wari voor examenkandidaten en na een welverdiende rustpauze volgde een ongeplande avond(of was het toch nacht)training.
Er werd gezeuld met palen, waar allerlei opdrachten mee werden gedaan, alles had te maken met samenwerking. Hilariteit alom.
Dat het ook erg gezellig was, bewees de kore nachtrust. Maar natuurlijk stond iedereen de volgende ochtend weer fris en fruitig bij de line-up. Vol goede moed en blij dat het een rustig uurtje rekken en strekken zou worden. Niets was minder waar! Het enige dat gerekt en gestrekt werd waren de kaakspieren, want het scouting centrum leende zich bij uitstek voor het uithalen van caprioleren, die zo maar konden uitmonden in een nat pak. Het bleek beperkt tot natte schoenen en natte broekspijpen. Een vlot waarvan de maximale capaciteit 2 personen was, bleek er makkelijk 13 te kunnen houden. Makkelijk. Het gestunt over boomstommen over water (met als bagage de ghettoblaster ... ging goed dankzij onze DJ van die ochtend Jeffrey) vereiste het uiterste.
Met je ogen dicht op je hurken zitten leverde soms een probleem op (he Daniel?). Nederland heeft natuurlijk zoveel heuvels dat je spontaan een koprol maakt. Het kan niet de wijn zijn geweest!
De terugweg naar de verzamelplaats werd afgelegd over en onder stoelen en tafels door die nog in feesttenten stonden opgesteld. Op het terrein was de avond ervoor een feest geweest.

Na het ontbijt (wat zijn we verwend door Syl en de hulpvaardige moeders van Fudo Shin! Hulde!) volgde een stamina training. Om 10 uur voegden Gabrie, Joni en Doris zich bij ons gezelschap. Ze mistten de zondagochtend training in Barendrecht dus kwamen gezellig naar Capelle a/d IJssel.
Stamina training zoals sommige uitgedienden zich nog herinnerden van Papendal. Een tent waar de temperatuur werd opgestookt. Wat een ritme heeft zo'n groep. Als een stoommachine werden de karateka's opgezweept door de Shihans. Stuk voor stuk hielden ze het tempo erin en werden de lichamen geteisterd door steeds weer nieuwe opdrachten en ideeen.
Vanuit de tent volgde de lunch. Weer werd de BBQ aangezet met de "left overs" van de dag ervoor!! Hoera voor left overs.
De buren op het terrein hadden de avond ervoor een feest gehad en hadden ook "left overs". De eerste nieuwe haring werd ook nog even soldaat gemaakt. Bedankt Cateraar van de buren!

De middag zou als sluitstuk de Survival baan worden. En gesurvivald hebben we. Iedereen die meedeed werd geacht een attribuut op of aan het lichaam te dragen. Douchemutsen, zwembrilletjes, zwembandjes, pruiken, hoedjes, brilletjes. Iedereen die de baan deed was "versierd". Palen werden omklemd als beste vrienden, karateka's hielpen elkaar en karateka's hielpen elkaar het water in.
Maar het belangrijkste was: Iedereen ging tot het uiterste, bleef respectvol, hulpvaardig, sportief wat resulteerde in een memorabel kamp en dat hebben we aan niemand anders te danken dan aan onszelf! Van jong tot oud, van hulpende hand tot karateka, van witte bander tot 7e dan. Uiteraard een speciaal woord van dank aan de organisatie (Fudo Shin), die het prima voor elkaar had. Osu!

De nachttraining was natuurlijk ontzettend leuk. In de eerste plaats is het heeeeel donker en hebben enkele sempais een lampje meegenomen.
Er volgde een spel waarin cijfers konden worden behaald voor bijv. zaklopen, Kihon schoppen maken, balonnen race, fluister-circuit en kata lopen. Na het spel vertrokken we naar een plaats waar een kampvuur brandde. Toen was het toch wel tijd om (voor de tweede keer) te gaan slapen. De volgende dag werd er gewerkt in Kihon en Kata en na een lekkere lunch was het tijd voor de ouders om de kinderen op te pikken.

Het weer is goed, de sfeer is goed, we hebben al getraind, broodjes gegeten, een voorstelling gangnam-style gezien en geluisterd naar moppen. Nu is het pauze tot een muzikaal intermezzo. En dan .... sssstttt .... nachttraining.

Om 09.00 uur meldden de vechters (15 stuks), coaches (3 stuks) en scheidsrechters (2 stuks) van Katsu Heiwa zich bij Sporthal De Grutterswei in Oude Tonge. Het was een prachtige zonnige dag en iedereen was in een uitstekend humeur.
Na de weging (belangrijk i.v.m. uitslagen bleek later) brak een dag aan van wachten, kijken naar de vechters, kijken naar karateka's van de eigen dojo, aanmoedigen, wachten, elkaar goed leren kennen, bekenden van andere sportscholen weer eens zien, wachten en .... vechten! 
En jongens wat hebben we toch de goede kanten van onze sport laten zien. Gedisciplineerd, respectvol naar anderen (ook als die dat niet naar ons toe waren), behulpzaam en vooral enthousiast. 
Voor de meesten was het zelfs de eerste keer dat ze meededen aan zo'n groot toernooi, maar het verliep (natuurlijk door de goede organisatie van Budokai Senshi) vlekkeloos. 
We mochten naar huis met in totaal negen bekers. 
Gefeliciteerd Fabio met je eerste plaats, Shai, Kelly, Maitili, Nemanja en Tim met de tweede plaats, Lieselotte, Asiye en Maiko met jullie derde plaats.
Coaches gefeliciteerd met het behaalde resultaat. Jullie hebben ze goed naar een goed eindresultaat begeleid. De dag duurde lang, maar was zeker leerzaam en leuk. Katsu Heiwa heeft zich laten zien als groep en in harmonie. Samen zijn we sterk, maar op de tatami sta je er echt alleen voor en komt net dat laatste stukje doorzetten om het hoekje! Dat maakt het verschil.
Het is ook fijn dat er geen blessures waren. Natuurlijk de blauwe plekken en kneuzinkjes, terwijl er ook genoeg neuzen zijn geraakt (vader en zoon Holterman).
Al met al een leuk toernooi. Wij zijn er volgend jaar weer bij (als we mogen ;-) ). Jullie ook?